Bij aankomst al direct een paar cliënten die wilden meehelpen om spullen klaar te zetten en kisten te sjouwen. Deze keer een prachtig groot podium dus alle ruimte voor achtergrond en installatie. Van alle kanten kwamen busjes cliënten brengen in rolstoelen en andere kwamen gezellig van het terrein aangewandeld. Plotseling zat de zaal vol.
Wat is het toch ontzettend leuk! De afgelopen 2 weken heb ik tijdens 2 dagen 5 x opgetreden voor verschillende groepen van een instelling. Blijkt weer hoe divers mensen zijn die vallen onder de noemer “beperking”. Van heel erg laag niveau tot heel hoog niveau. Opgetreden heel intiem in snoezelkamers tot op een prachtig groot podium in de recreatiezaal.
Ik kwam al slaapwandelend binnen en ging op een kist op het podium liggen snurken. Hoe lang duurt het voor ze reageren? Laten ze dit toe of komen ze in opstand? In het begin is het altijd even zoeken, wat is nou het niveau en in hoeverre kunnen de clienten reageren en meedoen.
Hiermee kan ik snel al vast een inschatting maken waartoe ze in staat zijn. Mijnheer de clown, wakker worden! Je mag niet slapen, moet beginnen!
Eerst circusmuziek en dan kan de show beginnen.
Wie raadt mijn geluksgetal, een getal onder de 1.000, haha dat raden jullie nooit!? Maar he er zitten hele slimmeriken in de zaal die hiervoor helemaal geen uur nodig hebben om dit te raden maar direct doorhebben dat dat 13 is want dat staat op mijn shirt en op de ballon!
Een goocheltruc met een tekenbord dat begint te leven, Wie is de beste zanger van Nederland? Heerlijk vals zingen en daarna met z’n allen voor iemand in de zaal een verjaardaglied. Wie wil er clown worden en ja hoor er staan direct een paar op het podium en nog iemand in een rolstoel ervoor.
Iedereen doet voor zover mogelijk mee met de oefeningen en blaast zijn wangen bol. Het is erg gezellig en de groep wordt steeds losser.
Een korte pauze met wat lekkers en daarna ook nog heel veel liedjes samen zingen variërend van “Frans Bauer”, “Hoebahoebahop”, “Deze vuist op deze vuist” tot “Tulpen uit Amsterdam”.
Het was een heerlijk groot meedoefeest.
Tijdens de eerdere optredens in de snoezelkamer een totaal ander niveau en ook een heel ander karakter. Gewoon heel rustig lekker meezingen met akoestisch gitaar en voor zover mogelijk meedoen met de verschillende liedjes. Altijd favoriet “in de maneschijn” en “hoofd schouders knie en teen”. Verder dieren en geluiden. Wie weet welk dier dit is? Wie kent er nog meer dieren? Wie kent er een liedje met een beer? Zag 2 beren broodjes smeren etc. Vind dat altijd mooi en spannend ook om die afstemming te vinden. Doe nooit zomaar vanzelfsprekend hetzelfde maar probeer altijd uit te vinden wat nou het meest passend is en op welke manier.
Na afloop lunch ik samen met diverse cliënten en begeleiding en heb een heel leuk gesprek met Alex. Ik vind het altijd erg fijn om terug te horen wat hen is opgevallen tijdens de voorstelling en aan cliënten en ook wat zij voor “wijze ervaringen” hebben waar ik weer van kan leren. Wij wisselen diverse mooie anekdotes uit over cliënten die bijv. laten zien te genieten door juist heel rustig en te zijn of andere dingen die zijn opgevallen zoals voeten die bungelen en meezwingen in de rolstoel bij liedjes of reacties van cliënten die pas veel later bijv. ‘s nachts naar boven komen.
Ik kan hier uren over praten maar in de middag zou ik gaan optreden als “De Oranje Man’ met mijn liedjesprogramma voor instellingen “Liedjes van Toen en Nu!”
Deze keer bleef ik in dezelfde recreatiezaal dus snel de podium attributen omwisselen en mijzelf transformeren in mijn Oranje Maatpak. Zie blog hierover:
Wat heb ik weer genoten van de mooie onverwachte reacties, de vreemde geluiden het enthousiaste meedoen en ontroerende momenten.
Wat zijn jou ervaringen, mooie anekdotes met cliënten met een beperking en wat is jou favoriete meezinglied? Ik vind het fijn om dat te horen en graag tot ziens!
Clown Snørre – Wim Hoekstra